یک شرکت استرالیایی چتر نجات هلیشات را طراحی کرده است که در هنگام بروز حادثه برای مولتی روتورها در آسمان آنها را به سلامت بر روی زمین فرود بیاورد. هدف از این طراحی علاوه بر حفظ ایمنی پهپادها جلوگیری از آسیب دیدن افراد نیز هست، زیرا با وجود اقبال روزافزون این تکنولوژی در زندگی مردم، امکان آسیب افراد نیز در صورت سقوط ناگهانی این پرنده ها بیشتر شده است.
چتر نجات هلیشات DRS-5 و DRS-10برای مولتی روتورهایی با اندازه های گوناگون طراحی شده اند. DRS-5 می تواند مولتی روتورهایی تا وزن 8 کیلوگرم را پاسخگو باشد و DRS-10 نیز برای وزن بین 5-20 کیلوگرم طراحی شده است.
هر دوی این مدل ها از یک قفسه کربنی ساخته شده اند که در درون آن چتر نجات، سنسورها و کنترلرها قرار می گیرند که مستقل از مولتی روتور نیز عمل می کنند. در صورت بروز حادثه ظرف میلی ثانیه چتر نجات هلیشات به طور الکترونیکی باز خواهد شد. با فعال شدن این سیستم موتورهای مولتی روتور نیز از حرکت بازخواهند ایستاد تا روتورهای آن به چتر آسیب وارد نکنند و در صورت فرود آمدن نیز به افراد آسیب نزنند.
به روز رسانی ۱۴۰۲ چتر نجات هلیشات
چند سال پیش این چترهای نژاد مولتی روتور یه مقدار توی بازار باب شد و چند فروشگاه اون رو موجود کردن و یه سری از کاربران هم ازشون خرید کردن. اما تجربه‌ای که به وجود آورد این بود که اگر کوادکوپتر نیمه حرفه‌ای و حرفه‌ای باشه که مشکلی براش پیش نمیاد و سقوطی رخ نمیده. اگر هم مبتدی باشه انقدر سبک هست که ضربه و سقوط بهش آسیبی نمی‌زنه.
الان هم حدود ۹۵ درصد مدل‌های بازار قابلیت نشست و برخاست تک دکمه دارند و همین یعنی اینکه وقتی باتریشون تموم بشه سیگنالشون از دست بره یا هر مشکلی دیگه‌ای به وجود میاد به آرومی روی زمین می‌شینن. این قابلیت کوادکوپترها عملاً استفاده از چتر نجات رو منتفی کرده.
چتر نجات بیشتر برای کوادکوپترهای با ابعاد بزرگ و بسیار گرون قیمت کاربرد داشت. این کوادکوپترها هم معمولاً دوربین‌های بزرگی حمل می‌کردند که برای تصویربرداری‌های حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما الان با استفاده از مدل‌های جدید مویک کیفیت تصویربرداری فوق حرفه‌ای دارند و قابلیت‌های پروازی این پرنده عملاً چتر نجات هلیشات باید به خاطره‌ها پیوسته بشه.
