یک شرکت استرالیایی چتر نجات هلیشات را طراحی کرده است که در هنگام بروز حادثه برای مولتی روتورها در آسمان آنها را به سلامت بر روی زمین فرود بیاورد. هدف از این طراحی علاوه بر حفظ ایمنی پهپادها، جلوگیری از آسیب دیدن افراد نیز هست، زیرا با وجود اقبال روزافزون این تکنولوژی در زندگی مردم، امکان آسیب افراد نیز در صورت سقوط ناگهانی این پرندهها بیشتر شده است. افزایش استفاده از پهپادها در فعالیتهای تجاری و غیر تجاری، ضرورت توجه به ایمنی بیشتر را به ویژه در فضاهای شهری و مناطق پرجمعیت، دوچندان کرده است.
چتر نجات هلیشات DRS-5 و DRS-10 برای مولتی روتورهایی با اندازههای گوناگون طراحی شدهاند. DRS-5 میتواند مولتی روتورهایی تا وزن 8 کیلوگرم را پاسخگو باشد و DRS-10 نیز برای وزنهای بین 5 تا 20 کیلوگرم طراحی شده است. این ویژگی باعث میشود که طیف وسیعی از پرندههای هوایی، از مدلهای سبکتر تا مدلهای حرفهایتر، تحت پوشش این سیستم ایمنی قرار گیرند.
هر دو مدل از یک قفسه کربنی بسیار مقاوم ساخته شدهاند که در درون آن چتر نجات، سنسورها و کنترلرها قرار میگیرند که مستقل از مولتی روتور نیز عمل میکنند. در صورت بروز حادثه، ظرف میلیثانیه چتر نجات هلیشات به طور الکترونیکی باز خواهد شد. با فعال شدن این سیستم، موتورهای مولتی روتور از حرکت بازخواهند ایستاد تا روتورهای آن به چتر آسیب وارد نکنند و در صورت فرود آمدن، از بروز آسیب به افراد و اشیاء جلوگیری شود.
به روز رسانی ۱۴۰۲ چتر نجات هلیشات
چند سال پیش، این چترهای نجات برای مولتی روتورها در بازار جلب توجه زیادی کردند و برخی فروشگاهها این محصولات را عرضه کرده و تعدادی از کاربران هم از آنها خریداری کردند. اما تجربهای که به وجود آمد این بود که اگر کوادکوپتر نیمهحرفهای یا حرفهای باشد، مشکلی برای آن پیش نمیآید و سقوطی رخ نمیدهد. اگر هم کوادکوپتر مبتدی باشد، آنقدر سبک است که ضربه و سقوط به آن آسیبی نمیزند.
امروزه تقریباً ۹۵ درصد مدلهای موجود در بازار دارای قابلیت نشست و برخاست با یک دکمه هستند. این ویژگی به این معناست که وقتی باتری مولتی روتور تمام میشود یا سیگنال آن از بین میرود، یا به هر دلیل دیگری مشکل پیش میآید، این کوادکوپترها به آرامی روی زمین مینشینند. این قابلیت عملاً استفاده از چتر نجات را برای بیشتر مدلها غیرضروری کرده است.
چتر نجات هلیشات بیشتر برای کوادکوپترهای بزرگ و گرانقیمت کاربرد داشت که معمولاً دوربینهای بزرگی حمل میکردند و برای تصویربرداریهای حرفهای مورد استفاده قرار میگرفتند. اما اکنون با پیشرفتهای چشمگیر در زمینه تصویربرداری هوایی و ارائه مدلهای جدیدی مانند مویک، که کیفیت تصویربرداری فوقالعادهای دارند، دیگر نیازی به استفاده از چتر نجات هلیشات احساس نمیشود. قابلیتهای پروازی این پرندههای جدید به قدری بهبود یافته که تقریباً تمام مخاطرات سقوط از بین رفتهاند.