پهپادهای آتش نشان، واقعی یا الکی!؟

با گسترش حضور مولتی روتورها در زندگی امروزه، جالب است بدانید اهداف بکارگیری این موجودات قرن بیست و یکمی نیز روز به زور در حال توسعه است. یکی از جدیدترین رویکردها در استفاده از پهپادها و مولتی روتورها قابلیت بخشیدن به آنها برای حضور در عرصه آتش نشانی و یاری رسانی است. برای آماده سازی یک پرنده آتشنشان اصلاحاتی باید بر روی آن انجام گیرد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • دوربین های گرمایی برای تشخیص منبع آتش و نقاط گرم
  • دوربین های اینفرارد برای تشخیص انسان و حیوان
  • مواد شعله خاموش کن مانند پودر، کف، آب، مایع های مخصوص و غیره..

یکی از انواع مولتی روتورهای آتش نشان توسط شرکت لتویان معرفی شده است. این نمونه قادر است تا ارتفاع ۳۰۰ متر از زمین فاصله بگیرد و این امکان را دارد تا این فاصله را در مدت ۶ دقیقه طی کند. این فاصله به مراتب بیشتر از ارتفاعی است که می توان با نردبان (حدود ۲۹ متر) به آن صعود کرد و بعلاوه سرعت رسیدن به چنین ارتفاعی نیز از اهمیت والایی برخوردار است. برخی از ویژگی های این پهپاد آتش نشان از این شرح است:

  • مدت زمان پرواز ۲۰ دقیقه ای، که میتوان این زمان را از طریق مکانیزم تامین انرژی در آسمان افزایش داد
  • تا سی متر می تواند به آتش نزدیک شود
  • انتخاب آزاد کف

این شرکت در حال ساخت دو نمونه پهپاد دیگر نیز هست-“یک پهپاد فوق سریع” با ۲۸ ملخ، و حداکثر بار ۲۰۰ کیلوگرم، و حداکثر ارتفاع ۳۰۰ متر؛ و یک “پهپاد سریع” با ۳۶ ملخ و حداکثر وزن ۳۰۰ کیلوگرم و ارتفاع حداکثر ۵۰۰ متر. 

در ویدیوی زیر می توانید نحوه ی عملکرد پهپاد لتویان را ببینید:

[avia_codeblock_placeholder uid="0"]
/0 دیدگاه /توسط

مولتی روتورها و Covid-19

12

تعیین تکلیف سریع نتایج تست کوید-۱۹ می تواند تاثیر زیادی بر پیشگیری از ادامه انتقال این زنجیره ی بیماری داشته باشد. در موقعیت هایی که یک بیماری همه گیر در جهان ظهور می کند، کوچک ترین صرفه جویی در زمان می تواند تاثیر زیادی بر رشد بیماری داشته باشد. حتی کاهش زمان انتظار بیماران برای دریافت پاسخ تست خود نیز جای تامل دارد. حمل و نقل با مولتی روتورها می تواند ۸ تا ۱۲ بار سریع تر از روش های سنتی عمل کند. در آزمایشی که توسط شرکت  Quantum-Systems آلمان انجام گرفت، ۲۰ نمونه توسط مولتی روتور  Trinity F90 در کمتر از ۷ دقیقه مسیر ۶٫۴ کیلومتری از ترزینویس تا آزمایشگاهی در مونیح منتقل شد که در مقایسه با زمان ۱ ساعتی روش حمل سنتی با ماشین در شرایط ترافیک نرمال، زمان بسیار قابل توجهی است. نکته مهم دیگر در استفاده از درون (drone) ها یا همان مولتی روتورها این است که تمام این انتقالات می تواند بدون دخالت دست انجام شود که در این پاندمی نکته حائز اهمیتی است.

یکی از اعضای شرکت کوانتوم می گوید:”با وجود اینکه درون ها می تواند در این پاندمی تاثیر مثبت داشته باشند، اما قوانین کنونی در بخش حمل و نقل امکان استفاده گسترده از این تکنولوژی را فراهم نمی کند. اگر قرار است در زندگی روزمره شاهد آن باشیم که فن آوری نقش خودش را ایفا کند، قدم بعدی این است که موانع قانونی و مقرراتی را از سر راه برداریم”.

/0 دیدگاه /توسط

مقایسه کوادکوپتر مویک ایر و مویک ایر ۲

از زمانی که کمپانی DJI کوادکوپتر Mavic Air را به بازار پهپادها معرفی کرده است، مدت زمان زیادی می گذرد. هدف از معرفی این کواد کوپتر معرفی پهپادی کوچک تر و کم قیمت تر به کاربران بود. اینبار در تلاشی دیگر، این شرکت سری دوم کوادکوپتر مویک ایر به نام Mavic Air 2 را روانه بازار کرده است. اما بهتر است با تفاوت های این دو نسخه از سری مویک ایر بیشتر آشنا شویم. با ایستگاه پرواز همراه باشید.

طراحی

• مویک ایر: ۱۶۸ x 83 x 49 mm (در حالت بازوهای تاشو)
• مویک ایر ۲: ۱۸۰ x 97 x 84 mm (در حالت بازوهای تاشو)
• مویک ایر: ۴۳۰ گرم
• مویک ایر ۲: ۵۷۰ گرم
• هر دو دارای طراحی تاشو
• مویک ایر دارای رنگبندی است، اما مویک ایر ۲ تنها خاکستری رنگ است

کوادکوپتر مویک ایر ۲ برخلاف کواد کوپتر مویک ایر که در رنگ های قرمز، مشکی و سفید وجود داشت، تنها در رنگ خاکستری راهی بازار شده است که مشابه رنگ خط تولید کنونی Mavic است. بعلاوه، طراحی ظاهر هر دو کواد هم نسبت به تغییر یافته که در تصاویر نیز مشخص است و نسخه ۲ بزرگ تر و سنگین وزن تر از نسخه ۱ است. در واقع Mavic Air 2 140 گرم سنگین تر از مویک ایر است که بیشتر آن به خاطر باتری بزرگ تر نسخه دوم است. 

دوربین

• مویک ایر: سنسور CMOS 12MP 1/2.3″
• مویک ایر ۲: سنسور CMOS 48MP 1/2″
• مویک ایر:  ۴K at 30fps, 1080p up to 120fps
• مویک ایر ۲: ۴K at 60fps, 1080p up to 240fps
• هر دو دارای گیمبال سه محوره
• مویک ایر ۲ دارای مد عکسبرداری هوشمند است

یکی از تفاوت های محرز بین هلی شات های مویک ایر و مویک ایر ۲ دوربین آنها است. سنسور دوربین Mavic Air 2 بزرگ تر است و پیکسل های بیشتری را جمع آوری می کند، یعنی ۴۸ مگاپیکسل در نسخه دوم در برابر ۱۲ مگاپیکسل در مویک ایر. شما یا می توانید در تصویربرداری های خود با Mavic Air 2 گزینه ۴۸ مگاپیکسل را انتخاب کنید و یا اینکه از پیش فرض دستگاه های DJI بهره ببرید، که از تکنولوژی بایندینگ پیکسلی مشابه آنچه در گوشی های هوشمند است، استفاده می شود و ۴ پیکسلی ها را به پیکسل های بزرگتر تبدیل کرده و تصاویر ۱۲ مگاپیکسل تولید می کند. 
در ضبط ویدیو نیز این دو با هم اختلاف دارند. کوادکوپتر Mavic Air 2 می تواند تصاویر ۴K را در ۶۰ فرم بر ثانیه ضبط کند، در حالیکه این قابلیت در مویک ایر حداکثر ۳۰ فرم در ثانیه با همان رزولوشن یا قدرت تفکیک است. 
مد حرکت آهسته نیز در Mavic Air 2 ارتقا یافته است. هر دو کواد کوپتر می توانند تصاویر حرکت آهسته را در رزولوشن ۱۰۸۰p ضبط کنند، اما Mavic Air تنها می تواند ۱۲۰fps تصویر ضبط کند، در حالیکه در پهپاد Mavic Air 2 این عدد تا ۲۴۰ نیز خواهد رسید. 
تصاویر هر دو هلی شات بدون لرزش و تار شدگی خواهد بود، چراکه هر دو از گیمبال یا لرزشگیر سه محوره استفاده می کنند. 
در پهباد Mavic Air 2 از یک الگوریتم SmartPhoto نیز استفاده شده است که جدید است. این الگوریتم دارای سه مد خودکار است: یک مد برای زمانی که نور کم است، یک مد برای HDR پیشرفته و دیگری برای آشکارسازی و تنظیمات خودکار صحنه.

عبور از مانع

  • هر دو دارای سنسورهای عبور از مانع هستند-در جلو و عقب
  • مویک ایر ۲: APAS 3.0

هر دو نسخه مویک ایرها دارای سنسورهای جلو و عقب هستند، که این اطمینان را به شما می دهند که با مانعی در روبرو یا پشت خود برخورد نخواهند کرد. در این دو پرنده سنسورهایی در زیر آنها نیز تعبیه شده است.

در حالیکه مویک ایر دارای تشخیص الگو برای یافتن محل شروع پرواز خود است، کوادکوپتر Mavic Air 2 دارای سنسورهای عمق سنج است که به طور صحیح تری می تواند میزان فاصله ی خود از زمین را تشخیص دهد. همچنین این پرنده دارای سیستم های عبور از مانع قوی تری در هنگام پرواز است که سیستم  APAS 3.0 نام دارد. به کمک این سیستم اگر هلی شات در حین پرواز با مانعی مواجه شود، می تواند به جای ایست کردن، آن مانع را دور بزند. این ویژگی زمانی که در ارتفاع پایین یا در میان درختان پرواز می کنید، بسیار مفید خواهد بود.

باتری، سرعت و عملکرد پروازی

  • مویک ایر: باتری ۲,۳۷۵mAh
  • مویک ایر ۲: باتری ۳,۵۰۰mAh
  • مویک ایر: زمان پرواز حداکثر ۲۱ دقیقه
  • مویک ایر ۲: زمان پرواز حداکثر ۳۴ دقیقه
  • سرعت بیشینه در هر دو مدل: ۴kph

پهپاد Mavic Air 2 بهترین پرنده DJI به لحاظ زمان پرواز است. به ادعای سازندگان این هلی شات می تواند در صورت شارژ کامل باتری خود تا ۳۲ دقیقه در هوا پرواز کند که این زمان در مقایسه با زمان ۲۱ دقیقه مویک ایر پیشرفت چشمگیری است.

هر دو پرنده در مد سرعت می توانند تا سرعت ۶۸٫۴kph پرواز کنند و هر دو نیز دارای رادیوکنترلی هستند که از آنتن، جوی استیک های جداشدنی و محل جایگذاری گوشی موبایل برخوردار است. با این وجود، شکل ظاهری و ابعاد رادیوکنترل ها بسیار متفاوت است. رادیوکنترل کوادکوپتر Mavic Air 2 بزرگ تر بوده و محل گوشی موبایل آن در بالای رادیوکنترل است که به نظر در نگه داشتن آنها بهتر عمل می کند.

برای مطالعه دقیق تر هر دو محصول می توانید به صفحات مخصوص آنها یعنی کوادکوپتر مویک ایر و کوادکوپتر مویک ایر ۲ مراجعه نمایید. 

/0 دیدگاه /توسط

تفاوت نسخه MT1SS5 و MT1SD25 هلی شات مویک مینی DJI

اکثر مشتریان کوادکوپتر حرفه ای مویک مینی DJI MAVIC MINI  می دانند که شرکت DJI این مدل از پرنده خود را در دو نسخه راهی بازار کرده است، مدل MT1SS5 و MT1SD25. اما چرا DJI جنین تصمیمی برای این مدل از کوادکوپتر در نظر گرفته است؟ این دو نسخه چه تفاوتی با هم دارند؟ کدام نسخه را باید خریداری کرد؟

چرا مویک مینی دارای دو نسخه است؟

با تغییر قانون FAA، درون (منظور همون کوادکوپتر، هگزاکوپتر…است) هایی که وزن آنها ۲۵۰ گرم یا کمتر باشد، نیازی ندارند در FAA (اداره هوایی فدرال) یا CASA (اداره امنیت هوایی کشور) ثبت شوند. وزن پرنده مویک مینی ۲۴۹ گرم است، یعنی نیازی نیست آن را درسازمان امنیت هوایی کشور خود ثبت کنید. حداقل این مطلب در مورد US و استرالیا صدق می کند.
متناسب با مجوزهای متفاوت هر کشور و منطقه، DJI دو مدل MT1SS5 و MT1SD25 را منتشر کرده است.

چه تفاوتی بین مدل MT1SS5 و MT1SD25 وجود دارد؟

مدل MT1SS5 دارای گواهی استاندارد SRRC چین و FCC آمریکای شمالی است.
مدل MT1SD25. دارای گواهی CE اروپا و MIC ژاپن است.

بعلاوه، متناسب با سیگنال کشورهای مختلف، این دو مدل دارای رادیوکنترل های متفاوت از هم هستند. مدل MR1SS5 برای مدل MT1SS5 است و مدل MR1SD25 برای مدل MT1SD25 تعبیه شده است. در جدول زیر تفاوت این دو ریموت کنترل را می توانید بخوانید.

طبق جدول بالا آیا می توانم کواد کوپتر مویک مینی مدل MT1SS5 رو به ژاپن بیاورم؟

خیر، گواهی MIC ژاپن به شما مجوز استفاده از مدل MT1SS5 رو نمیدهد. به همین منظور DJI گزینه مویک مینی با باتری هوشمند ۱۱۰۰ میلی آمپ را طراحی کرده است.
اگر شما مدل MT1SS5 را به US بیاورید، منعی ندارد. اما اگر با این مدل قصد ورود به اروپا یا ژاپن را دارید، ممکن است در گمرک به مشکل بر بخورید. چون گواهی استاندارد محلی را نقض خواهید کرد.
اگر شما در کشوری زندگی می کنید که دارای استاندارد منحصر به خود نیست، معمولا این کشورها استاندارد US FCC را به رسمیت می شناسند. اگر شما پرنده مدل FCC را در کشوری که FCC نیست پرواز دهید، تنها در نرم افزار یک اخطار دریافت خواهید کرد.

/0 دیدگاه /توسط

قرنطینه اجباری با دنیای آرسی ها

این روزها هممون داریم لحظات کسل کننده ای رو پشت سر میزاریم؛ یا تو خونه ایم، یا اگر بیرونیم با استرس همراهیم! میشه حالا که داریم نزدیک عید میشیم، ی فکری کنیم و عقده های خرید نکردنامون و دید و بازدید نرفتن هامونو ی جور دیگه ای خالی کنیم. قراره جاهای شلوغ نباشیم، این درسته. اما می تونیم بریم ی جای خلوت و خودمونو با چیزای دیگه ای سرگرم کنیم. کوادکوپتر یا ماشین کنترلی انتخاب هایی هستند که می تونن این روزها مونو کمی رنگی تر کنن. اما کدوم محصول رو برای خودمون بخریم؟

علاقه شما
مفهوم کلمه کوادکوپتر یا پهپاد برای اکثر ما دیگر آشنا است. اگر از دسته افرادی هستید که به پرواز دادن شی ای در آسمان علاقه مند هستید، شک نکنید انتخاب یک کواد کوپتر نهایت لذت را برای شما به ارمغان خواهد آورد. کوادکوپترها علاوه بر امکان تجربه خلبانی، امکان تصویربرداری نیز به شما می دهند، البته برای اینکار باید سراغ کوادکوپتر دوربین دار بروید یا با تهیه دوربین برای کوادهای بدون دوربین، آنها را مجهز کنید.
اگر در دنیای ماشین بازی سیر می کنید، ماشین کنترلی های ایستگاه پرواز می توانند در نهایت کیفیت و اصالت همراه همیشگی شما باشند.
پس این شما هستید که گام اول را برمیدارید. تصمیم بگیرید.

انتخاب کوادکوپتر
خرید کوادکوپتر مناسب تا حد زیادی به تجربه شما بستگی دارد. اگر برای بار اول قرار است به دنیای کوادکوپترها سلام کنید، بهتر است کوادکوپترهای ارزان ایستگاه پرواز را انتخاب کنید. برای مثال کوادکوپتر syma x13 storm. این کوادکوپتر بدون دوربین بوده و دارای ابعاد زیر بیست سانتی متر است. خوبی این کوادکوپتر و انواع مشابه آن مانند syma x15 آن است که به شما اجازه می دهند تا پرواز یک کوادکوپتر را به خوبی یاد بگیرید و اگر هم در اثر از دست دادن کنترل پهپاد خود را به در و دیوار کوبیدید، خیلی نگران از دست دادن سرمایه خود نباشید تا در وقت مناسب تر با هزینه کمی بیشتر سراغ گزینه های بهتر پروازی بروید.

اما اگر از همین اول دنبال کواد کوپتر دوربین دار هستید، بهترین گزینه ی پیش روی شما با در نظر گرفتن هزینه مناسب زیر یک میلیون تومان، کوادکوپتر syma x23w است. این کوادکوپتر بسیار خوش پرواز بوده و تا حد زیادی با قابلیت های مشابه کوادکوپتر همیشه محبوب syma x5uw همراه است. به لحاظ تایم پرواز، اکثر کوادکوپترهای مبتدی نهایتا تا ۱۰ دقیقه پرواز خواهند کرد، که البته با خرید باتری یدک می توانید این زمان را افزایش دهید.

اگر با پهپادی بین یک تا یک و نیم میلیون می خواهید شروع کنید، که مسلما گزینه های پروازی بیشتری را نیز به شما هدیه خواهد داد، حتما سری به گزینه های زیر بزنید:
کوادکوپتر syma x25w
کوادکوپتر syma x5uw-d
کوادکوپتر تاشو syma z3
چرخش دوربین، تاشو بودن بازوها، زمان پروازی بیشتر، و کیفیت بیشتر تصاویر از جمله ویژگی های این مدل ها است که جذابیت بیشتری را به آنها میدهد.

تنوع قیمت و محصولات در دسته بندی کوادکوپتر در ایستگاه پرواز به شما این امکان را می دهد تا کوادکوپترهایی با امکانات بیشتر نیز بتوانید انتخاب کنید. برای مثال کواد کوپتر syma x25pro یا کوادکوپتر wltoys Q393-E.

اما توضیح در مورد تک تک محصولات دسته بندی کوادکوپتر مبتدی حوصله سر بر است. شما می توانید با مراجعه به صفحه مربوطه در سایت و مطالعه ویژگی های کامل هر محصول، بهترین آن را برای خود انتخاب کنید. 

ماشین کنترلی
آشنای همه روزهای کودکی ما و شاید رفیق همیشگی زندگی!
ماشین کنترلی های ایستگاه پرواز نیز در ابعاد و قیمت های متنوع در اختیار شما عزیزان هستند. کیفیت تک تک محصولات منتخب ما برای مشتریان به گونه ای است که تنها سلیقه ی شماست که مشخص می کند کدام مدل را برای خود بهترین بدانید. اگر به دنبال ماشین کنترلی پر قدرت و آفرود هستید، حتما سری به صفحه ماشین کنترلی mytoys MT-260 یا ماشین کنترلی wltoys 10428-c2 بیاندازید. فاکتورهایی از قبیل سرعت ۹۰ کیلومتری یا سیستم تعلیق چهارچرخ از جمله ویزگی های منحصر به فرد این مدل هاست. البته تنوع محصولات در این دسته بندی به حدی بالاست که می توانید یا مدل آفرود برای خود انتخاب کنید یا یک مینی ماشین یا جیپ کنترلی یا موتور کنترلی…

و شاید یک ماشین کنترلی دریفت با قابلیت چرخش چرخ ها در تمام جهات که با طراحی خاص و مهندسی شما رو خیره میکند! بله! ماشین کنترلی دریفت H1277A
نکته مهم تمام این محصولات آن است که رادیوکنترل نیز در جعبه محصولات در اختیار شما عزیزان قرار میگیرد. معطل نکنید و اگر به ماشین کنترلی الکتریکی علاقه مند هستید، سری به صفحه دسته بندی ماشین کنترلی در سایت ایستگاه پرواز بزنید.

اما در آخر اینم بگم که شما حتی می تونید با ماشین کنترلی تونم فیلمبرداری کنید! کافیه روی بدنه ماشین کنترلی تون ی دوربین ببندید! دوربین مناسب هم تو دسته بندی دوربین تو سایت می تونید پیدا کنید. جالب میشه! ماشین کنترلی شما راوی قصه مسیر رالی ش میشه.
سعی کردم خیلی ساده دو تا از دسته بندی های سایت مون رو بهتون معرفی کنم. حالا فقط باید تصمیم بگیرید و وقت بزارید. البته ما هم هرجا سوال داشته باشید می تونیم کمک تون کنیم و راهنمایی های لازم رو بهتون بکنیم. کافیه تو واتس اپ یا ایسنتاگرام بهمون پیام بدید.
وقتشه تصمیم بگیرید ایستگاه پروازی ها.

/0 دیدگاه /توسط

اسباب بازی های آرسی چگونه کار می کنند؟

امروزه تقریبا در هر خانه ای می توان سراغی از محصولات آرسی مانند ماشین های کنترلی، هواپیماهای مدل، هلیکوپترها و اخیرا کوادکوپترها گرفت. در این مقاله یاد خواهیم گرفت اجزای تشکیل دهنده اسباب بازی های RC کدام اند و در کل این محصولات چگونه کار می کنند. همچنین خواهید دانست تفاوت بین رادیوکنترل و ریموت کنترل در مدل ها چیست. با ایستگاه پرواز همراه باشید.

انواع اسباب بازی های آرسی:
ماشین ها
هواپیماها
هلیکوپترها
قایق ها
…
اگرچه مکانیک کار هر کدام از این دسته بندی ها متفاوت از دیگری است، اصول اولیه در بین همه آنها مشابه است. تمام اسباب بازی های آرسی دارای چهار جزء اصلی هستند:
• ترنسمیتر- شما ترنسمیتر را در دستان خود نگه می دارید تا از طریق آن اسباب بازی آرسی خود را کنترل کنید. این کار از طریق ارسال موج های رادیویی به رسیور انجام می شود.
• ریسیور- آنتن و برد مداری که درون اسباب بازی شما تعبیه شده است تا سیگنال های ارسالی از ترنسمیتر را دریافت کند و موتور اسباب بازی را روشن کند.
• موتور(ها)- موتورها می توانند چرخ ها را بچرخانند، فرمان را حرکت دهند، ملخ ها را راه بیاندازند و غیره.
• منبع انرژی- که معمولا یک باتری قابل شارژ است.

بیایید نگاه دقیق تری به هر یک از اجزای بالا بیاندازیم:
اسباب بازی های آرسی معمولا دارای یک جزء دستی هستند که شامل کلیدهای کنترلی و رادیوترنسمیتر است. ترنسمیتر از طریق یک کانال فرکانسی سیگنال را به ریسیور درون اسباب بازی میفرستد. ترنسمیتر دارای یک منبع انرژی نیز هست که معمولا یک باتری ۹ ولتی است و انرژی کنترل و انتقال سیگنال را فراهم می کند. اختلاف اصلی بین اسباب بازی های رادیوکنترلی و ریموت کنترلی آن است که انواع ریموت کنترل دارای سیم هستند که کنترلر و اسباب بازی را به هم متصل می کند، در حالیکه انواع رادیوکنترلی همیشه بی سیم هستند. 

ترنسمیترها دارای کنترلرهای تک-منظوره تا چند-منظوره هستند. مثالی از کنترلرهای تک منظوره آنهایی هستند که با فشار اهرم روی آنها اسباب بازی به جلو حرکت می کند و آزادسازی اهرم اسباب بازی را به عقب بر می گرداند. 
اکثر کنترلرهای چند-منظوره حرکات زیر را اجرا می کنند:
• جلو
• عقب
• جلو و چپ
• جلو و راست
• عقب و چپ
• عقب و راست
در سیستم های آرسی پیشرفته تر معمولا از دو جوی استیک بر روی کنترلر استفاده می شود که هر کدام فرمان های اجرایی گوناگونی را به اسباب بازی می فرستند. 

بیایید نگاه نزدیک تری به یک تراک آرسی بیاندازیم. فرض می کنیم فرکانس کاری این ماشین ۲۷٫۹MHz باشد. هنگامی که شما از ترنسمیتر استفاده کنید، سلسله اتفاقات زیر رخ می دهد:
۱٫ شما دکمه روی ترنسمیتر را فشار می دهید تا ماشین به جلو برود.
۲٫ با فشردن دکمه تماس های الکتریکی ایجاد می شود که مداری که به یک پین مخصوص در مدار مجتمع IC متصل است را کامل می کند. 
۳٫ مدار تکمیل شده باعث می شود تا ترنسمیتر مجموعه ای از پالس های الکتریکی را منتقل کند. هر گروه از پالس ها دارای گروه کوچکی از پالس های هماهنگ سازی هستند. در ماشین آرسی ما بخش هماهنگ سازی –که ریسیور را از اطلاعات ورودی آگاه می کند- چهار پالس است که دارای ۲٫۱ میلی ثانیه طول با فاصله ۷۰۰ میکروثانیه هستند. بخش پالس، که آنتن را از اطلاعات جدید مطلع می کند، از پالس های ۷۰۰ میکروثانیه با فواصل ۷۰۰ میکروثانیه استفاده می کند. 

رشته پالس ها:
جلو: ۱۶ پالس
عقب: ۴۰ پالس
جلو/چپ: ۲۸ پالس
جلو/راست: ۳۴ پالس
عقب/چپ: ۵۲ پالس
عقب/راست: ۴۶ پالس

۱٫ ترنسمیتر مجموعه ای از امواج رادیویی که با فرکانس ۲۷۹۰۰۰۰۰ سیکل در ثانیه (۲۷٫۹MHz) نوسان می کنند را می فرستد که به آن مدوله سازی پالس می گویند.
۲٫ ماشین به طور مداوم به دنبال فرکانس اختصاصی (۲۷٫۹MHz) برای سیگنال است. هنگامی که ریسیور امواج رادیویی را از ترنسمیتر دریافت می کند، سیگنال دریافتی را به فیلتری میفرستد که همه سیگنال های دریافتی توسط آنتن را به غیر از فرکانس های (۲۷٫۹MHz) بلوکه می کند. سیگنال باقی مانده به یک رشته پالس الکتریکی تبدیل می شود. 
۳٫ رشته پالس به IC درون ماشین فرستاده شده و با دکود کردن، موتور متناسب را روشن می کند. برای مثال اگر رشته پالس ۱۶ تایی (رو به جلو) باشد، به این معنی است که IC جریان مثبت را به موتور میفرستد تا چرخ ها را به راه بیاندازد. اگر رشته پالس بعدی ۴۰ تایی باشد (عقب)، IC جریان موتور را معکوس خواهد کرد تا در جهت عکس بچرخد. 
۴٫ شفت موتور به جای اینکه به طور مستقیم به محور متصل شود، دارای یک چرخدنده در انتهای آن است. با این کار سرعت موتور کاهش می یابد اما گشتاور افزایش یافته و باعث می شود در صورت استفاده از موتورهای کوچک در ماشین انرژی کافی فراهم شود. 
۵٫ ماشین به جلو حرکت می کند. 

/0 دیدگاه /توسط

چگونه با محدودیت های دوربین هلی شات خود کار کنیم؟

چند پیشنهاد برای آنکه تصاویر هوایی بهتری را با هلی شات خود ثبت کنید

چگونه با محدودیت های دوربین هلی شات خود کار کنیم؟

در پهپادهایی که دارای دوربین هستند و از آنها برای تصویربرداری استفاده می شود، از دوربین هایی با کیفیت ویدیو ۴k استفاده می شود. فیلمبرداری با این تجهیزات حرفه ای به مراتب ساده تر از عکسبرداری خواهد بود، زیرا برای ثبت یک تک شات، کوادکوپتر شما باید در حالت ساکن و بدون لغزش تصویربرداری کند، و فراهم آوردن این شرایط تا حدودی دشوار است.

اکثر دوربین های هلی شات ها دارای سنسورهای کوچکی مانند دوربین های جمع و جور هستند، به همین دلیل محدوده ی دینامیکی آنها محدود است و عملکرد آنها در شرایط نور کم عالی نیست. رزولوشن تصاویر نیز معمولا بیشتر از ۱۶-۲۰ مگاپیکسل نخواهد بود.

به علاوه، اکثر دوربین ها در پهپادها دارای لنزهای زاویه عریض با طول کانونی ثابت هستند. شاید به نظر برسد تمام این موارد کار تصویربرداری شما را محدود می کند، اما اینطور نیست. اگر در طول روز فیلمبرداری کنید، نیازی ندارید تا هلی شات شما در شرایط نور کم عملکرد فوق العاده ای داشته باشد یا چون از فواصل دور تصویربرداری می کنید، عمق میدان کوادکوپتر نمی تواند مسئله ی مهمی باشد. به علاوه اینکه دوربین های هلی شات ها روز به روز پیشرفته تر و حرفه ای تر می شوند.

برای اینکه تصاویر بهتری را ثبت کنید، در ارتفاع پایین پرواز کنید

با وجود اینکه هلی شات شما قادر است تا ارتفاع ۱۲۰ متری نیز پرواز کند، برای آنکه تصاویر بهتری را ضبط کنید، بیشتر از ۳۰ تا ۵۰ ارتفاع نگیرید. پرواز در ارتفاع پایین پرسپکتیو جذاب تر و همین طور افق واضح تری را برای تصاویر شما رقم خواهد زد. اگرچه اگر بخواهید حداکثر سطح یک محیط را در تصویر خود بگنجانید، مطمئنا باید تا جایی که می توانید پهپاد خود را بالا ببرید.

از مد اتوماتیک کار را آغاز کنید

به عنوان یک عکاس حرفه ای، اغلب باید در مد دستی تصویربرداری کنید تا بتوانید تمام فاکتورها را کنترل کنید. اگرچه هنگامی که با دوربین یک هلی شات سر و کار دارید، بهتر است در مد اتوماتیک تصویربرداری کنید و به توابع ذاتی مد اتوماتیک دوربین اعتماد کنید، چراکه آنچه در موبایل خود به عنوان تصاویری که ثبت می شوند می بینید، آنچه که واقعا ثبت می شود نخواهد بود. بعد از آنکه با قلق های کاری هلی شات خود بیشتر آشنا شدید و دانستید پهپاد شما در شرایط گوناگون چگونه عمل می کند، در آن صورت می توانید از مد دستی نیز استفاده کنید.

از براکت کردن استفاده کنید

در اکثر هلی شات ها براکت سه مرحله ای وجود دارد. این ویژگی به شما این امکان را می دهد تا سه تصویر مجزا از هر منظره تهیه کنید (تصویر با نور کم، تصویر استاندارد و تصویری با نور بیشتر). می توانید بعد از تصویربرداری بهترین آنها را انتخاب کرده یا با استفاده از نرم افزاری پردازش تصویر آنها را با هم ترکیب کنید و تصویر مد نظر خود را تهیه کنید.

از فیلترها استفاده کنید

از آنجایی که دوربین هلی شات ها تنها دارای تنظیمات یک روزنه است، کنترل محدودی بر روی سرعت شاتر خواهید داشت. این مسئله را می توانید با استفاده از فیلترهای چگالی خنثی که میزان نوری که وارد لنزهای دوربین می شود را کاهش می دهد، کنترل کنید و سرعت شاتر را پایین بیاورید. همچنین می توانید از فیلترهای قطبی برای برش انعکاسات یا اشعه های خورشید و ثبت آسمان آبی شفاف تر استفاده کنید.

ملخ های هلی شات

برای آنکه تصاویر شما ملخی نشوند:) دوربین هلی شات خود را کمی به سمت پایین حرکت دهید.

منبع: pixpa.com

/0 دیدگاه /توسط

مقایسه موتورهای آرسی براش و براشلس



دو نوع اصلی موتور در مولتی روتورها و ماشین های کنترلی آرسی موتورهای براش و براشلس هستند. اگر با دنیای آرسی ها آشنا باشید، حتما در مورد این دو نوع موتور شنیده اید، اما به احتمال خیلی زیاد تفاوت این دو نوع و برتری کدام یک را نمی دانید. در این مقاله هر آنچه که باید در مورد این دو نوع موتور آرسی خواهید دانست. با ایستگاه پرواز همراه باشید.



این دو نوع موتور چگونه کار می کنند و تفاوت آنها در چیست؟

شاید شنیده باشید که یکی از این دو نوع موتور آرسی قوی تر از دیگری است یا بهتر می چرخد. اما آیا به طور دقیق می دانید تفاوت اصلی بین موتور براش و براشلس چیست؟

پاسخ ساده به این سوال این است که موتورهای براش دارای برس هستند و موتورهای براشلس فاقد برس! اما در واقع پاسخ کمی پیچیده تر از این هاست.

به لحاظ فنی موتورهای براش و براشلس از اصل فنی مشابهی پیروی می کنند.

با تامین جریان در سیم پیچی موتورها میدان الکترومغناطیسی ایجاد می شود. در این صورت سیم پیچی ها حرکت جاذبه و دافعه را نسبت به مغناطیس دائمی انجام داده و باعث چرخش شفت می شوند.

بنابراین انرژی از یک سیم پیچ به سیم پیچ بعدی منتقل شده و باعث می شود تا شفت موتور به طور دائم بچرخد.

تشریح موتورهای DC براش

همانطور که پیش از این گفته شد، موتورهای براش دارای برس در درون خود هستند.

این موتورها معمولا از مس، نقره یا گرافیت ساخته شده و برای تبدیل الکتریسیته به حرکت استفاده می شوند. با برقراری تماس بین این موتورها با سوئیچ چرخنده مکانیکی به نام کموتاتور (جابجاگر) جریان الکتریکی منتقل می شود.

با ورود جریان در سیم پیچ ها و تولید میدان مغناطیسی و جاذبه و دافعه ی ناشی از آن، آرمیچر یا همان روتور شروع به چرخش می کند.

در موتورهای براش  سیم پیچ ها بر روی روتور قرار گرفته اند و آهنرباها روی استاتور قرار دارند.

مزیت های موتورهای براش

یکی از مزایای موتورهای براش این است که بسیار ساده و قابل اعتماد اند! این موتورها یک کنترل ساده دو-سیمه فراهم می کنند و این مسئله برای افراد مبتدی و تازه کار در دنیای آرسی بسیار مناسب است.

با وجود سادگی، این موتورها قدرت مانوور بیشتری را برای مثال برای یک ماشین کنترلی فراهم می کنند.

علاوه بر کنترل ساده، موتورهای براش برای افراد مبتدی قیمت مناسب تری نیز نسبت به موتورهای براشلس دارند.

یکی دیگر از ویژگی های موتورهای براش این است که به راحتی می توانید آنها را متناسب با سرعتی که از آنها انتظار دارید از طریق ولتاژ ورودی کنترل کنید.

معایب موتورهای براش

اصلی ترین عیب موتورهای براش بهره ی انرژی پایین آنهاست. به طور کلی سطح بهره ی این موترهای آرسی بین ۷۵% تا ۸۰% است. مقدار این کمیت برای موتورهای براشلس بین ۸۵% تا ۹۰% است.

نوع طراحی موتورهای براش گویای چرای این مشکل است. محدودیت مکانیکی برس ها باعث میشود تا موتور محدوده سرعت پایین تری را نسبت به موتورهای براشلس تامین کند.

بعلاوه، در اثر سوئیچ مداوم کموتاتور، برس ها و شفت ها در موتورهای براش، نویز الکتریکی و الکترومغناطیسی زیادی تولید می شود. همچنین در اثر تماس دائم عناصر درون این موتورها، اتلاف گرمایی بالا رفته و در نتیجه نیروی چرخشی پایین می آید.

نکته منفی دیگر موتورهای براش فرسوده شدن برس ها در آنهاست. بنابراین بعد از مدتی نیاز به جایگزینی احساس خواهد شد.

موتورهای DC براشلس

ساختار موتورهای براشلس متفاوت از موتورهای براش است.

در این موتورها سیم پیچی ها به جای آنکه روی روتور باشند، بر روی استاتور قرار دارند، و آهنرباها روی روتور جایگذاری شده اند. این طراحی منحصر به فرد نیاز به برس در این موتورها را کاملا بر طرف می کند.

یک موتور براشلس علاوه بر روتور بیرونی، از سه فاز کویل محرک و یک سنسور مازاد برای تشخیص مکان روتور و قطعات الکترونیکی استفاده می کند.

بعلاوه در این موتورها از یک تقویت کننده استفاده می شود که توسط یک قطعه الکترونیکی مانند رمزگذار نوری راه اندازی می شود تا درون موتور میدان مغناطیسی تولید کند.

مزیت های موتورهای براشلس

برخلاف موتورهای براش که عمر کمی دارند، موتورهای براشلس دارای عمر بیشتری هستند زیرا این موتورها فاقد برس بوده و در نتیجه دچار فرسودگی از این بابت نمی شوند. تنها چیزی که در این موتورها نیاز به چک دارد، یاتاقان است که با روغن کاری دوره ای می توان آن را به راحتی سرپا نگه داشت.

بهترین نکته در مورد موتورهای براشلس آن است که معمولا ۵ تا ۶ سال بدون مشکل برای شما کار خواهند کرد.

اما وزن این نوع از موتورهای آرسی نیز به مراتب کمتر از موتورهای براش است. بنابراین بار کمتری را به وسیله ی آرسی شما تحمیل کرده و در نتیجه سرعت و قدرت مانوور را بهبود می بخشد.

بعلاوه، موتور براشلس نسبت به یک موتور براش با ابعاد یکسان، قدرت و زمان بیشتری را برای شما فراهم می کند.

در رابطه با بهره ی موتورها نیز، نوع براشلس نویز الکتریکی کمی دارد.

اتلاف گرمایی نیز در موتورهای براشلس خیلی کم بوده و در نتیجه حرکت بیشتری را به عنوان خروجی با مقدار مشابه انرژی الکتریکی نسبت به موتور براش فراهم می کند.

معایب موتورهای براشلس

قطع به یقین موتورهای براشلس از نوع براش گران تر هستند که این مسئله به خاطر کنترل پیچیده و استفاده از سیستم کنترل الکرونیکی سرعت ESC است.

علی رغم قیمت بیشتر، با توجه به اینکه موتورهای براشلس دارای طول عمر بیشتر هستند، در طولانی مدت قیمت تمام شده ی کمتری نسبت به موتورهای براش دارند. چون نیاز به تعمیر و تعویض در آنها کمتر است.

تنها عیب دیگر موتورهای براشلس این است که کنترل سرعت باری کمتری دارند. به همین خاطر برای مثال رانندگی با ماشین کنترلی آرسی با موتور براشلس در مسیر های سنگلاخی کمی مشکل تر از نوع براش خواهد بود.

با توجه به آنچه در این مقاله گفته شد، می توانید موتور مورد نظر خود را از بین دو نوع موتور براش و براشلس انتخاب کنید.

منبع: rcroundup.com

/0 دیدگاه /توسط

تعمیر هلی شات در چند گام

یکی از اسباب بازی های مدرنی که این روزها در دست جوانان مشاهده می کنیم، کوادکوپتر ها یا به اصطلاح رایج، هلی شات ها هستند. دنیای این دسته از ابزار سرگرمی بسیار گسترده است و از کواد کوپتر های مبتدی و ساده تا هلیشات های عظیم و پیشرفته را در بر میگیرد.
کوادکوپتر های مبتدی یا حرفه ای در عین جذابیت، از آنجا که ابزار پروازی هستند، امکان مواجهه با حادثه در آنها زیاد است. به همین دلیل یادگیری نکات ساده مربوط به تعمیر آنها می تواند تا حد زیادی یاری گر باشد. در این مقاله قصد داریم به بررسی مشکلات رایج پرواز کوادکوپتر ها یا همان هلی شات به زبان رایج بپردازیم.

اکثر افرادی که وارد دنیای هلی شات و پرواز پهپاد می شوند، افرادی تازه کار و بی تجربه هستند. از این رو دانستن نکاتی در مورد چگونگی تعویض پیچ های ساییده شده، ملخ های شکسته، LED های شکسته، سیم کشی های معیوب و … می تواند به آنها کمک کند.

ملخ های خمیده شده
یکی از آسیب های رایجی که ممکن است هلی شات شما با آن مواجه شود، خم شدن ملخ های آن است. ملخ های کوادکوپتر را از مواد نرم (پلاستیک) تهیه می کنند تا در صورت برخورد به افراد یا اشیا آسیبی به آنها نرسانند. به همین دلیل هم احتمال خمیدگی یا شکسته شدن آنها بالاست.
معمولا با خمیده شدن ملخ ها، صدای وز وز شبیه صدای پشه خواهید شنید یا اینکه ملخ معیوب کارایی کمتری را نشان داده و پهپاد در آن سمت به خوبی جهات دیگر بلند نمی شود.
هلی شات خود را روی یک سطح صاف قرار دهید و با چشمان خود تراز بودن ملخ ها را چک کنید. اگر ملخی دچار خمیدگی شده بود، براحتی با اعمال فشار، آن را به حالت قبل بر گردانید.
**توجه: هرچه کمتر بهتر. تکرار چندین باره این حرکت باعث خواهد شد ملخ شما دچار ترک خوردگی یا شکستن شود.

جایگزین کردن ملخ های شکسته
برای در آوردن ملخ شکسته به راحتی با کشیدن عمودی ملخ آن را در آورده و ملخ جدید را جایگزین کنید.
مطمئن شوید که ملخ را به درستی جایگزین کرده اید، زیرا ملخ ها دارای نوع A و B هستند که به منظور افزایش پایداری کوادکوپتر در جهات مختلف می چرخند.
**توجه: اگر به طور مرتب یک ملخ را جایگزین کنید، ممکن است دیگر به محکمی سر جایش قرار نگیرد و در طول پرواز شل شود.

برطرف کردن مشکل قطعی باتری
عایق بین باتری و برد مدار در اغلب هلی شات ها به راحتی از جای خود در می رود. اگر پهپاد شما دیگر شارژ نمی شود، عمر باتری پایینی دارد، یا نامنظم کار می کند، احتمالا مشکل از باتری شما است.
بعد از جدا کردن روکش و تکه پلاستیک عایق از انتهای باتری، تکه عایق را به چسب متصل کنید و سپس باتری را در نوار چسب شفاف بپیچید تا از هرگونه اتصالی یا همان قطع شدن باتری جلوگیری شود.

بر طرف کردن مشکل سیم های معیوب
اگر یکی از ملخ های هلی شات شما دیگر نمی چرخد، سیم کشی اتصال بین موتور و برد مدار را چک کنید. اگر یکی از سیم کشی های قطع شده است، از انبر استفاده کنید و سیم قطع شده را نگه دارید و آن را لحیم کنید.
**توجه: تنها در صورت لزوم سراغ لحیم کاری بروید و در صورت استفاده نیز از لحیم با کیفیت بالا استفاده کنید تا از ذوب شدن سیم ها و برد جلوگیری شود.

تعویض چراغ ها
اگر یکی از چراغ های هلی شات شما شل شده است، اولین قدم آن است که LED اوریجینال را پیدا کنید زیراکه کوچک تر از دانه برنج است (تقریبا ۱ در ۱٫۵ میلی متر). اگر نتوانستید دیود را پیدا کنید، میتوانید از فروشگاه های برقی میکرو LED تهیه کنید.

اطمینان حاصل کنید که علائم جهتگیری دیود در پشت دیود و برد مدار را یادداشت کرده باشید (مطمئن شوید که بعد از جایگذاری دیود بر روی برد هم جهت باشند).
خواهید دید که اگر در حین اینکه موتور سر جایش است، دیود را جایگذاری کنید، به دلیل میدان مغناطیسی موتور براشلس آن را به داخل می کشد.
سپس با استفاده از انبرک LED را در اتصالات قرار دهید و در ادامه لحیم کاری کنید. 
بعد از اینکه لحیم کاری انجام شد، یکبار کوادکوپتر را روشن کنید و چک کنید. 

تعویض پیچ
اگر پیچ های درون هلی شات خود را دیده باشید، متوجه مقادیر کمی از سیلیکون در سر آنها شده اید. چسب داغ بهترین جایگزین برای سیلیکون است. حتما اطمینان حاصل کنید که چسب شما بسیار داغ باشد تا شکل دلخواه شما را بگیرد و لخته نشود. بعد از اتصال دوباره گیره ها نزدیک هر روتور، نوک هر پیچ را پیش از نصب مجدد درون چسب داغ بزنید. با اینکار جلوی اینکه پیچ ها در حین پرواز شل و جدا شوند را نیز خواهید گرفت.

گیره های شکسته
اگر گیره هایی که نگهدارنده ی قاب بیرونی هلی شات شما هستند، بشکند، می توانید از نوارهای لاستیکی کوچک طبق تصویر استفاده کنید. اما لازم است در حین استفاده از آنها به بالانس بودن شان نیز دقت کنید. در غیر اینصورت هلی شات شما دچار ناتوازنی خواهد شد. 

ممکن است در مدلهای مختلف هلیشات با مشکلات متعددی در حین پرواز مواجه شوید. در این مقاله سعی شد به آنهایی پرداخته شود که در اکثر مدل ها مشترک هستند. امید است با یادگیری این نکات ساده، اندکی با دنیای هلی شات ها و کوادکوپترها بیشتر خو گرفته باشید. 

منبع: instructables.com

/0 دیدگاه /توسط

مقایسه مویک مینی با اسپارک و مویک ایر

همانطور که می دانید DJI به تازگی از پرنده بدون سرنشین خود به نام مویک مینی رونمایی کرده است که با داشتن دوربین ۲٫۷k و زمان پرواز ۳۰ دقیقه و بدنه سبک ۲۴۹ گرم رقیبی جدی برای دیجی اسپارک و مویک ایر در این برند است.

با هم به بررسی تفاوت های این پرنده جدید DJI با نمونه های پیشین میپردازیم.

طراحی:
شیوه طراحی مویک مینی مشابه سری پرنده های مویک دو است. کواد کوپتر مویک ایر و اسپارک دارای طراحی های منحصر به خود هستند. با وجود اینکه این طراحی ها خاص هستند، اما طراحی مویک مینی تا حدودی بر آنها ارجحیت دارد. اسپارک دارای طراحی تاشو نیست، در حالیکه مویک مینی و مویک ایر این قابلیت را دارند. در حالت تاشو مویک مینی دارای کوچک ترین جثه است اما با باز شدن بال هایش کمی از اسپارک و مویک ایر بزرگتر است. 
همانطور که گفته شد، مویک مینی دارای وزن ۲۴۹ گرم است و این وزن پرنده آن را جزو کوادهایی قرار می دهد که نیاز به اخذ مجوز ندارند (در کشوری که نویسنده اصلی این مقاله رو نوشته)، اما هر دو کوادکوپتر اسپارک و مویک ایر دارای وزن بیشتر از ۲۵۰ گرم هستند و از این رو نیازمند مجوز هستند. 

دوربین:
دوربینی که بر روی تمام این پرنده ها سوار است از یک سنسورCMOS 1/2.3 تشکیل شده است که قابلیت تصویربرداری ۱۲MP را دارند. مویک مینی و اسپارک تصاویر را به صورت JPEG ذخیره می کنند در حالیکه مویک ایر می تواند تصاویر را در فرمت JPEG و DNG ذخیره نماید. تنها کواد با قابلیت تصاویر RAW نیز مویک ایر است. 
مویک مینی قابلیت ضبط ویدیو را در ۲٫۷ K 30 fps و ۱۰۸۰ ۶۰ fps دارد. اسپارک در بی این کوادکوپترها محدودترین رزولوشن را با ۱۰۸۰p 30 fps دارد. بیشترین رزولوشن از آن مویک ایر با ۴k 30 fps، ۲٫۷k 60 fps، ۱۰۸۰ ۱۲۰ fps و ۷۲۰ ۱۲۰ fps است. فاکتور ضبط ویدیو در مویک مینی ۴۰ Mb/s در مویک ایر ۱۰۰ Mb/s و در اسپارک ۲۴Mb/s است. 

کوادکوپتر مویک مینی و مویک ایر دارای گیمبال سه محوره هستند، در حالیکه گیمبال کواد کوپتر دیجی اسپارک دو محوره می باشد.

زمان پرواز:

کوادکوپتر مویک مینی دارای باتری ۲۴۰۰ میلی آمپر است و از آنجا که فاقد سنسورهایی است که در سایر کوادکوپتر ها وجود دارد، می تواند تا ۳۰ دقیقه پرواز کند. کواد کوپتر مویک ایر دارای باتری ۲۳۷۵ میلی آمپر و زمان پرواز ۲۱ دقیقه و پهپاد اسپارک دارای باتری ۱۴۸۰ میلی آمپر و زمان پرواز حداکثر ۱۶ دقیقه است.

برنامه همراه:

مویک مینی به جای نرم افزار DJI GO 4 از نسخه ساده تر DJI Fly استفاده می کند. این نسخه به شما امکان کنترل ساده ی پرنده را می دهد مانند کنترل دوربین، انتخاب مدهای پرواز و انتخاب quickshot. اسپارک و مویک ایر از نرم افزار DJI GO 4 بهره می برند که اطلاعات بیشتری را در مورد پرنده و کنترل تنظیمات آن در اختیار شما قرار می دهد.

نگاه کلی:

/0 دیدگاه /توسط