بایگانی دسته ی آموزش

به دنبال هر صنعت رو به رشد، جلسات و کنفرانس های متعددی در نقاط مختلف دنیا به منظور تبادل داده و اطلاعات برگزار می شود تا افراد متخصص و علاقه مند را با پیشرفت ها و ابداعات آن حوزه آشنا کند. در ادامه به معرفی تعدادی از این کنفرانس ها و نمایشگاه ها خواهیم پرداخت. با ایستگاه پرواز همراه باشید.

نمایشگاه UAS

مکان: گرند فورک، USA

وب سایت:
http://www.theuassummit.com/ema/DisplayPage.aspx?pageId=Home

در حالیکه این رویداد در ابتدا به صورت محلی برگزار می شد، اما بعد از گذشت ۱۳ سال، نمایشگاه UAS به یک رویداد سالیانه مهم در دنیا بدل شده است. هر ساله این نمایشگاه میزبان جمع کثیری از فعالان صنعت پهپادها از سراسر دنیاست.

InterDrone Las Vegas

مکان: لاس وگاس، USA

وب سایت:
https://www.interdrone.com/conference/tracks/

این کنفرانس بین المللی در زمینه های مختلف بکارگیری پهپادها از جمله ساخت و معدن، کشاورزی، بازررسی، تحقیقات انرژی و بنیادی… برگزار می شود. سازندگان، مهندسین، طراحان و مشتاقان این صنعت می توانند در این رویداد به آنچه که مطلوب آنهاست، دست یابند.

کنفرانس و نمایشگاه بین المللی پهپاد FAI

مکان: لازان، سوئیس

وب سایت:
https://www.fai.org/drones-conference

این کنفرانس بین المللی یک رویداد منحصر به فرد است که سخن گویان متخصص زیادی را از سراسر دنیا مجذوب خود می کند. به عبارت دیگر این نمایشگاه یک فرصت مغتنم برای سازمان ها، کسب و کارها و افراد است تا یکدیگر را شناخته و از تجربیات هم استفاده کنند. امسال انتظار میرفت تا نزدیک ۳۰۰۰۰ بازدیدکننده از این نمایشگاه استقبال کنند.

گردهمایی European Drone

مکان: اشتوتگارت، آلمان

وب سایت:
https://europeandronesummit.eu/en/

این گردهمایی یک کنفرانس بین المللی به منظور دست یافتن جامعه ی پهپادهای اروپایی به استفاده هرچه بهینه تر از UAS ها (سیستم پرنده های بدون سرنشین) است. موضوعاتی از قبیل مسائل سیاسی، قانون گذاری، تحقیقاتی، صنعتی و کسب و کار در زمینه پهپادها در این جلسات مورد بررسی قرار می گیرد.

نمایشگاه فناوری رباتیک

مکان: ناگویا، ژاپن

وب سایت:
https://www.robodex-nagoya.jp/en-gb.html

این نمایشگاه با هدف به اشتراک گذاری و توسعه دانش و بکارگیری فن آوری رباتیک مدرن برگزار می شود. 

کنفرانس DJI Airworks

مکان: لس آنجلس، کالیفرنیا، USA

وب سایت:
https://www.airworks2019.com/

 تلاش های DJI در جهت ارتقای صنعت پهپادهای تجاری منجر به کنفرانس سالیانه Airworks شده است که مکانی برای ابداع و رشد و کمک به شرکت کنندگان برای تبادل ایده ها، فن آوری های مربوط به پهپادها و… است. 

در ادامه به ذکر نام این نمایشگاه ها بسنده می کنیم:
• World of Drones Congress
• UAV Technology
• Vietnam People’s Air Force Air Power Conference
• Commercial UAV Expo
• The Commercial UAV Show
• Amsterdam Drone Week

منبع: سایت adrianoplegroup

در این مطلب قصد داریم به مقایسه ی دو پرنده کمپانی معروف سازنده پهپادهای حرفه ای بپردازیم. کوادکوپتر اسپارک در مقابل کوادکوپتر مویک ایر.

بهتر است قبل از اینکه به طور جزئی به بررسی تفاوت های این دو پرنده بپردازیم، در مورد اختلافات بدیهی این دو مدل صحبت کنیم. از آنجایی که کوادکوپتر اسپارک از جمله پرنده های ارزان قیمت شرکت DJI نسبت به سایر محصولات آن است، اغماض هایی نیز در آن صورت گرفته است. اولین نکته در مورد اسپارک آن است که این پرنده دارای بازوهای تاشو نیست و طراحی آن استاتیک است. دومین نکته آن است که این پرنده دارای گیمبال دو محوره است. این مسئله باعث می شود فیلم های این پرنده نسبت به فیلم های ضبط شده توسط سایر پرنده های DJI که دارای گیمبال سه محوره هستند، حرکت بیشتری در جهت محور Y حرکت خود داشته باشد. البته شرکت DJI سعی داشته است که به طریق دیجیتالی محور سوم را تثبیت کند، اما همه می دانیم که ثبات دیجیتالی به خوبی گیمبال سه محوره نخواهد شد.

تمام این مسائل در Mavic Air حل شده است که البته همین مسئله قیمت این پرنده را نسبت به اسپارک بالاتر می برد. به لحاظ جثه این پرنده همانند اسپارک کوچک است، اما اگر بازوهای آن نیز جمع شوند، خیلی جمع تر و کوچک تر خواهد شد. جدا از این طراحی دیوانه وار کوچک، این مدل دارای گیمبال سه محوره است، در نتیجه ویدیوهای این مدل به نرمی موم خواهند بود!
یک ویژگی جذاب دیگر در مورد کوادکوپتر مویک ایر که اغلب افراد از آن به آسانی گذر می کنند، وجود مونت فیلتر بر روی لنزهای آن است. مویک ایر دارای ضربه گیری است که از گلس جلویی آن مراقبت می کند. شما می توانید آن را برداشته و به جای آن از هر نوع فیلتر ND که مد نظر تان است استفاده کنید. 
مسئله بعدی که شاید برای خیلی ها اهمیت نداشته باشد، این است که کوادکوپتر مویک ایر دارای یک مموری ۸ گیگابایت است که در مواقعی که کارت های حافظه خود را فراموش کرده اید، بسیار راهگشا خواهد بود. 
مسئله ی دیگری که شاید تا حدودی آزاردهنده باشد، این است که ملخ های مویک ایر تاشو نیستد. اگرچه این پرنده بسیار جمع و جور است اما اگر بخواهید آن را درجیب یا کوله خود بگذارید، ملخ ها تا حدودی دست و پا گیر خواهند شد. اگرچه میتوانید برای پرنده خود ملخ های تاشو سفارش دهید یا اینکه از ملخ های اسپارک استفاده کنید. البته ملخ های اسپارک با وجود اینکه بر روی مویک ایر سوار می شوند، اما از آنجا که نسبت به ملخ های مویک ایر کوچک تر هستند، ممکن است زمان پرواز را کاهش دهند. اگرچه طبق تستی که من انجام دادم، این اختلاف در زمان پرواز فقط یک دقیقه است که زمان آنچنانی نیست!

اما برویم سراغ سایر اختلافات این دو پرنده:

سرعت:
راه های گوناگون زیادی برای اندازه گیری سرعت وجود دارد. من در ابتدا به اندازه گیری سرعت این دو کوادکوپتر در مد ورزشی که پرسرعت ترین حالت پروازی است، پرداختم. در مد ورزشی، سرعت کوادکوپتر اسپارک تا بیش از ۳۰ مایل در ساعت (۴۸ کیلومتر بر ساعت) و کوادکوپتر مویک ایر تا بیش از ۴۰ مایل بر ساعت (۶۴ کیلومتر بر ساعت) خواهد رسید. 
در مد پروازی استاندارد، فارغ از اینکه از کنترلر استفاده می کنید یا خیر، سرعت کوادکوپتر اسپارک با روشن بودن آپشن عبور از مانع تنها تا ۷ مایل بر ساعت (۱۱ کیلومتر بر ساعت) خواهد رسید. اگر این آپشن خاموش باشد، سرعت آن تا ۲۰ کیلومتر افزایش خواهد داشت. اما این سرعت در مقایسه با سرعت مویک ایر چیزی نیست. این پرنده حتی در صورت روشن بودن آپشن عبور از مانع آن، تا ۲۰ مایل بر ساعت (۳۲ کیلومتر بر ساعت) سرعت خواهد داشت. 

زمان پرواز:
با وجود وزن بیشتر مویک ایر و سنسورهای مضاعفی که در این مدل نسبت به اسپارک استفاده شده است، جالب است که مدت زمان پرواز آن از اسپارک نیز بیشتر است. با مویک ایر شما تا ۱۸ دقیقه زمان پرواز خواهید داشت در حالیکه این زمان برای کوادکوپتر اسپارک تا ۱۳ دقیقه خواهد بود. 

کیفیت ویدئو:
یک کوادکوپتر عالی بدون داشتن دوربین عالی هیچ چیزی نیست. اگر شما یک فیلم ساز حرفه ای هستیدکیفیت اسپارک شما را راضی نخواهد کرد و شاید خیلی زود محدودیت های ویدئویی آن به چشم تان بیاید. به لحاظ کیفیت کوادکوپتر مویک ایر نسبت به اسپارک برتری دارد.
رنگ:
طبق تصویری که در بالا می بینید، رنگ ها در عکسی که توسط کوادکوپتر اسپارک گرفته شده است، طبیعی ترند. این همان نکته ای که پیش از این به آن اشاره کردم. اینکه اگر فیلم ساز حرفه ای هستید، باید بدانید که در اسپارک هیچ پروفابل تصویرگری مانند Cinelike-D برای درجه بندی رنگ یا D-LOG وجود ندارد.

میدان دید:

طبق تصویر بالا مشاهده می کنید که مویک ایر دارای FOV یا میدان دید بزرگ تری است.

وضوح:

اگر به تصویر زیر دقت کنید، کاملا مشخص است که واژه AWD در کدام تصویر خواناتر است. مویک ایر با داشتن هشت میلیون پیکسل در مقابل تنها دو میلیون پیکسل اسپارک این اختلاف را رقم می زند.

کیفیت تصویر:

مثال دیگری که نشان می دهد رنگ ها در اسپارک به واقعیت نزدیک ترند. همانند مد فیلمبرداری، کوادکوپتر مویک ایر تا حدودی به هر چیزی تم سبز می دهد.

هر دوی این تصاویر به لحاظ وضوح و فشردگی مشابه اند، اما مویک ایر دارای خصوصیتی است که عکاسان همیشه قدردان آن هستند.

در کوادکوپتر مویک ایر شما می توانید تصاویر خود را در فرمت JPEG یا RAW داشته باشید. اگر تصاویر ثبت شده در مویک ایر و رنگ آمیزی آن را دوست ندارید، می توانید فایل های RAW را طبق سلیقه خود مورد پردازش قرار دهید.

آپشن عبور از مانع:

در این مورد این دو کوادکوپتر کاملا متفاوت اند. به جای تشخیص موانع با استفاده از دوربین، اسپارک از سنسورهای ویژه IR برای تشخیص مانع بهره می برد. این کوادکوپتر دارای یک فرستنده نور IR است که یک شبکه ی نور غیرمرئی را ساطع کرده و همین طور یک سنسور IR که این الگوی شبکه را آشکارسازی می کند.

به این ترتیب اسپارک می تواند میزان فاصله موانع را تشخیص دهد، اما در واقع چیزی را به طور جزئی نمیبیند. اسپارک دارای یک دوربین مضاعف در زیرش است که از آن برای ثبات پرواز استفاده می کند، اما به عنوان سنسور عبور از مانع کارایی ندارد.

کوادکوپتر مویک ایر دارای سنسورهای عبور از مانع است. به جای استفاده از سنسورهای IR، دو دوربین در قسمت جلوی این کوادکوپتر وجود دارد. فیلم های این دو دوربین با هم پردازش شده و با تبدیل به نقشه عمقی برای تشخیص موانع استفاده می شوند. دو دوربین دیگر نیز در زیر مویک ایر و دو دوربین دیگر در پشت آن قرار دارند. دو دوربین در زیر این پرنده بیشتر برای ثبات پرواز استفاده می شوند. برای مثال هنگامی که مویک ایر در مد فرود باشد، از دوربین های زیر خود برای بررسی ایمنی محل فرود بهره می گیرد.

از آنجاییکه دوربین ها راه بهتری برای تشخیص موانع هستند، مویک ایر با وجود روشن بودن آپشن عبور از مانع می تواند سرعت بیشینه بیشتری (۳۲ کیلومتر بر ساعت) نسبت به اسپارک (۱۱ کیلومتر بر ساعت) داشته باشد.

مویک ایر دارای ویژگی جدید دیگری نیز است که هم برای افراد مبتدی و هم افراد حرفه ای کارایی دارد. در اپ DJI GO دکمه ی جدیدی به نام APAS دیده می شود. با فعال کردن این دکمه، شما می توانید به طور عادی کواد را پرواز دهید و پرنده به طور خودکار موانع را با دور زدن (به جای ایستادن) رد خواهد کرد. برای مثال اگر در جهت جلو در حال پرواز هستید و مانعی در سمت راست باشد، پرنده به سمت چپ می رود و بالعکس. اگر موانعی در هر دو سمت وجود داشته باشند، مویک به بالا پرواز می کند.

حرکت با اشاره دست

اگر صفحه مربوط به اسپارک را در سایت ایستگاه پرواز دیده باشید، حتما می دانید یکی از ویژگی های جذاب این کوادکوپتر قابلیت فرمانگیری آن از طریق اشاره دست است، یعنی اگر پرنده را در مقابل خود بگیرید، صورت شما را پیدا کرده و از کف دست شما بلند می شود. پس از این مرحله کف دست خود را به هر سمت بگیرید، پرنده به همان سمت حرکت خواهد کرد. روش های دیگری نیز در این پرنده برای ضبط ویدیو یا عکسبرداری وجود دارد.

این قابلیت در پرنده مویک ایر کاملا متفاوت عرضه شده است. برای مثال قابلیت پرواز از کف دست در کوادکوپتر مویک ایر اینگونه است که شما پرنده را روی زمین گذاشته و پرنده با دیدن کف دست شما از زمین بلند می شود. همانند اسپارک شما می توانید با کف دست خود پرنده را حرکت دهید، و پس از آن پرنده به طور خودکار شما را دنبال خواهد کرد.

در مویک ایر اگر با دستان خود شکل قاب درست کنید، می توانید ضبط ویدیو را آغاز کنید یا به آن پایان دهید. اگر می خواهید شخص دیگری کنترل پرنده را به دست بگیرد، آنها باید دست خود را بالا بگیرند، در این صورت کوادکوپتر آنها را به جای شما دنبال خواهد کرد.

کنترلرها:

کنترلر این دو کوادکوپتر خیلی شبیه هم هستند. در هر دوی آنها از WiFi برای کنترل پرنده استفاده شده است و دارای اسکرین نیز نیستند. اما کنترلر مویک ایر چند نکته مثبت دیگر نسبت به کنترلر اسپارک دارد. جوی استیک ها را در این کنترلر می توانید جدا کرده و به راحتی کنترلر را درون جیب خود قرار دهید. مهمتر از آن این است که برد انتقال کنترلر تا ۴ کیلومتر افزایش یافته و دیگر برای اتصال به تلفن شما از WiFi استفاده نمی کند.

برای اتصال به تلفن شما، از سیم استفاده می کنید. یعنی یک سمت سیم به تلفن شما و سمت دیگر به کنترلر وصل می شود. به این ترتیب سیگنال ویدیویی بهتری را دریافت خواهید کرد و قطع شدگی یا اختلال کمتری را در سیگنال ویدئویی نسبت به اسپارک تجربه خواهید کرد.

در آخر اینکه مصداق جمله معروف خودمون که هرچه قدر پول بدی، همون قدرم آش میخوری، با توجه به اختلاف قیمت این دو کوادکوپتر که حدود ۴ میلیون میشه، مسلما کوادکوپتر مویک ایر با قابلیت های بیشتری روانه بازار کوادکوپترها شده. اما ذکر این نکته هم جایزه که کوادکوپتر اسپارک در رده کوادکوپترهای حرفه ای، خوش قیمت ترین کوادکوپتری هست که می تونید خریداری کنید و از قابلیت های اون که به تفصیل در سایت ما در صفحه کوادکوپتر اسپارک آورده شده، بهره ببرید.

امیدواریم از خوندن این مقاله استفاده کرده باشید. 

اگر سراغی از محصولات آرسی گرفته باشید، یکی از توضیحاتی که درباره ی محصول مورد نظر به شما داده می شود، فرکانس کاری آن است. معمولا برای ماشین کنترلی و کوادکوپتر مبتدی فرکانس ۲٫۴ گیگاهرتز ، و برای کوادکوپترهای حرفه ای فرکانس ۵ گیگاهرتز در مشخصات کنترلر محصول نوشته می شود. اما ببینیم این اعداد یعنی چه و چه اختلافی بین این دو فرکانس وجود دارد؟

اکثر دستگاه‌هایی که سیگنال رادیویی منتشر می‌کنند مانند روترهای وایرلس، تلفن‌های بیسیم، گوشی موبایل، و همانطور که گفته شد برخی از رادیوکنترل های آرسی در باند ISM عمل می‌کنند. ISM مخفف industrial ،scientific و medical (صنعتی، علمی و پزشکی) است. باند ISM  وسعتی از ۲٫۴۰۱GHz  تا ۲٫۴۷۳ GHz دارد اما به ‌اختصار باند ۲٫۴ GHz نامیده می شود.

باند متفاوت دیگری که هم وجود دارد که به Unlicensed NationalInformation Infrastructure شناخته می‌شود و به‌اختصار ۵ GHz نام‌گذاری شده است.

اما بریم سراغ تفاوت های این دو فرکانس از سه منظر:

Range 

معمولاً در ارتباط بی سیم هرچه فرکانس بیشتر شود، برد کمتر می شود و منطقه محدود تری را تحت پوشش قرار می دهد. مهمترین دلیل این موضوع این است که فرکانس های بالاتر نمی توانند به راحتی از اجسام جامد مانند دیوار عبور کنند. فرکانس های پایین تر اینکار را بهتر انجام می دهند. در نتیجه شما در ۲٫۴ برد بیشتری نسبت به ۵ گیگاهرتز دارید.

Bandwidth

فرکانس های بالاتر سرعت و پهنای باند بیشتری در انتقال اطلاعات دارند. یعنی شما در فرکانس های بالاتر فایل ها را سریع تر دانلود یا آپلود می کنید. پس برای استفاده از برنامه هایی که پهنای باند بالایی استفاده می کنند مانند Video Streaming باند فرکانسی ۵ بسیار بهتر از ۲٫۴ است و شما پهنای باند بیشتری را در ۵ گیگاهرتز دارید.

Interference

 امروزه اکثر دستگاه ها از باند فرکانسی ۲٫۴ برای ارتباط بی سیم خود استفاده می کنند. در نتیجه شما در مناطق شلوغ مانند آپارتمان ها حتماً Interference بسیار زیادی از دستگاه های دیگر دریافت می کنید. تداخل بیشتر یعنی اختلال در سرعت و حتی در بعضی موارد قطع شدن ارتباط بی سیم شما. در باند فرکانسی ۲٫۴ حتی اکثر کانال ها با هم همپوشانی دارند. اما در باند فرکانسی ۵ گیگاهرتز علاوه بر اینکه تعدّد دستگاه های استفاده کننده بسیار کمتر از ۲٫۴ می باشد، هیچ تداخلی هم بین کانال های آن وجود ندارد.

به طور کلی امواج فرکانسی ۲٫۴ گیگاهرتز در حالت تئوری توانایی مخابره اطلاعات با سرعتی معادل ۴۵۰ و یا ۶۰۰ مگابیت بر ثانیه (Mbps) را دارا می‌باشند، اما این رقم در باند ۵ گیگاهرتز به ۱۳۰۰ مگابیت بر ثانیه افزایش پیدا کرده است، بنابراین باند فوق به‌صورت عادی پهنای‌باند و سرعت بسیار فراتری را در اختیار مصرف‌کنندگان خود قرار می‌دهد، اما متأسفانه طول‌موج کوتاه تر و انرژی بیشتر آن در حالت کلی محدوده تحت پوشش و همچنین قدرت مؤثر نفوذ امواج از طریق اجسام جامد (مانند دیوار) را با کاهش بیشتری همراه ساخته‌اند.

بدون شک تاکنون پرواز یک مولتی روتور یا کوادکوپتر را در آسمان دیده‌اید و از خود پرسیده اید که کوادکوپتر چیست؟ کوادکوپتر (یا کوادروتور) یکی از زیرمجموعه‌های دسته بندی مولتی روتور هاست.

 مولتی روتور ربات پرنده ای است که همانطور که از نام آن پیداست از چندین موتور (به عنوان مثال از سه ، چهار،  شش یا  هشت موتور و .. ) تشکیل شده است . کوادکوپترها از چهار بازو،  چهار ملخ  و چهار موتور تشکیل شده اند و به همین دلیل آنها را اینگونه نام گذاری کرده اند، چون کواد به معنی چهار است. اما ببینیم کدام کوادکوپترها به عنوان کوچک ترین و بزرگ ترین کوادهای دنیا معرفی شده اند:

کوچک ترین کوادکوپتر دنیا Axis Vidius نام دارد که از کف دست دستان شما نیز کوچک تر است. ابعاد این کوادکوپتر به سختی به ۴ سانتی متر مربع می رسد، اما با این وجود قادر به ارسال زنده و ضبط ویدیو با کیفیت ۴۲۰p است و این یعنی این کوادکوپتر ریز جثه مجهز به دوربین نیز هست. وزن این پرنده کوچک کمتر از ۰٫۲۵ کیلوگرم و مدت زمان پرواز آن هم بین  ۵ تا ۷ دقیقه با مدت زمان شارژ ۲۰ دقیقه ای است. کنترلر این پرنده از فرکانس ۲٫۴ گیگاهرتز استفاده می کند و از موبایل یا تبلت نیز می توان برای هدایت آن استفاده نمود.

اما بزرگترین کوادکوپتر که تاکنون معرفی شده است، کوادکوپتر Ehang 184 است که نمونه اولیه از یک پرنده خودکار برای پرواز انسان هاست. این پرنده قابلیت رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را دارد. حداکثر ارتفاعی که این پرنده می تواند در آن پرواز کند، ۳۵۰۰ متر و مدت زمان پرواز آن نیز ۲۳ دقیقه است.

این پرنده با هدف تامین نقلیه هوایی هوشمند و خودکار در ارتفاع پایین برای حمل و نقل در مسافت های متوسط در نظر گرفته شده است. این محصول تنها با برق کار می کند و از این رو با محیط زیست نیز کاملا سازگار است.

ماشین های آرسی در انواع الکتریکی و سوختی ساخته میشن. معمولا برای افراد مبتدی ماشین های الکتریکی پیشنهاد میشه. می تونه ماشین شما یک ماشین آنرود باشه که برای سطوح مسطح مناسبه یا اینکه آفرود باشه و تو مسیرهای سنگلاخی ازش لذت ببرید.

برای اینکه ماشین های آفرود سرعت داشته باشن، دارای سیستم تعلیق و تایرهای پهن هستند. البته برای ماشین های آنرود مسابقه ای هم سیستم های تعلیقی متناسب وجود داره.

اما برای اینکه ماشین آرسی مون سریع تر بره چکار کنیم؟ موتور، باتری، چند راهکار کوچیک و تمرین مداوم. در مورد تک تک این موارد با هم صحبت می کنیم.

چه مدل آرسی برتری داره؟

الکتریکی:

تروتلی که بر روی ریموت کنترل این ماشین ها قرار داره مشخص می کنه که ماشین چه مقدار انرژی الکتریکی از واحدهای کنترل سرعت دریافت می کنه. هنگامی که شما تریگر روی کنترلر رو فشار میدید، ماشین سریع تر میره. اکثر ماشین های الکتریکی از موتورهای براش استفاده می کنن. موتورهای براشلس دارای قدرت بیشتر و دوام بیشترن.

باتری های ماشین، سیم کشی و تامین انرژی مشخص می کنه که توانایی سیستم در یک ماشین برای رسوندن توان چگونه است. سیستم های براشلس کیفیت بالا عملکرد بهتری نسبت به ماشین های نیترو یا سوختی دارن.

نیترو:

مدل های آرسی نیترو از تک سروو برای کنترل ترمز و تروتل استفاده می کنن. سایر مدل ها از یک سروو مضاعف نیز برای مدیریت جعبه انتقال برای اهداف برگشتی بهره میبرن. موتورهای سوختی بین ۲٫۰ تا ۵٫۷ سانتی متر مکعب هستند.

اغلب رانندگان این مدل ها از موتور دو زمانه استفاده می کنن و صدای طبیعی این ماشین ها یکی از دلایل مهم برای خریداران این مدل است. ماشین های سوختی نسبت به ماشین های الکتریکی مدت زمان بیشتری رو می تونن حرکت کنن. البته وزن بیشتر این مدل ها باعث میشه در صورت بروز برخورد یا تصادف خیلی آسیب ببینن. معمولا نگهداری ماشین های نیترویی برای آدم گرون تموم میشه.

بنزینی

این مدل ها از بنزین استفاده می کنن و معمولا بزرگ ن و جای زیادی میگیرن اما نکته اینه که سرعت شون خیلی بالا نیست. مصرف این ماشین ها کمه ولی در عین حال خیلی توان دارن. این مدل ها معمولا تنظیم و این چیزا خیلی نیاز ندارن و دوام بالایی ام دارن.

اما بریم سراغ این مسئله که برای افزایش سرعت ماشین کنترلی مون چکار کنیم.

دور موتور تون رو بالا ببرید

از باتری لیتیوم یونی استفاده کنید. اینجوری ولتاژی که به چرخ های ماشین تون می رسه رو بیشتر می کنید و ماشین تون مثل جت حرکت می کنه! همین طور کاهش وزن از روی شاسی های ماشین تون م می تونه رو شتاب ماشین تون تاثیر داشته باشه.

موتورهای براشلس باعث میشه ماشین های آرسی بهینه تر و سریع تر بشن. موتور با Kv بیشتر قدرت بیشتری ام دارن. تنظیم نسبت سرعت های دورانی محورهای ورودی و خروجی جعبه دنده می تونه راه ساده ای برای افزایش سرعت ماشین تون باشه.

تغییر اندازه دنده پینیون یا دنده ملخی بیشترین تاثیر رو روی ماشین تون داره. دنده پینیون بزرگ تر و دنده ملخی کوچیک تر باعث میشه سرعت تون بیشتر بشه. برای اینکه شتاب گیری سریع تری داشته باشید از پینیون کوچیک و دنده ملخی بزرگ استفاده کنید. دما رو هم پایین نگه دارید که در این صورت موتور تون عمر بیشتری می کنه.

اکثر دفترچه راهنماهای ماشین ها بهتون میگن که از چه اندازه پینیون و نسبت دنده برای رسیدن به بالانس مناسب استفاده کنید.

یک باتری قوی استفاده کنید.

باتری با ولتاژ بالاتر مثل باتری های لیتیوم پلیمر میتونه کمک کنه که رقباتون رو پشت سرتون بزارید. تنها با تغییر باتری ماشین تون، بدون اینکه کار دیگه ای انجام بدید،  می تونید تا ۲۰ مایل در ساعت به سرعت مدل تون اضافه کنید. اطمینان حاصل کنید که باتری درست رو استفاده کنید و قبل از اینکه باتری دیگه ای بخرید، جای باتری رو ماشین تون اندازه بگیرید که باتری جدید توش جا بشه.

ماشینی که باتری تک سل استفاده می کنه رو می تونید به دو یا سه سل ارتقا بدید. ولتاژ ماشین رو خیلی نرم افزایش بدید. اگه از ی باتری خیلی قوی استفاده کنید ممکنه موتور ماشین تون به طور دائمی آسیب ببینه. باید طوری باشه که اسپید کنترل تون قابلیت تحمل ولتاژ بیشتر رو داشته باشه وگرنه مجبور میشید یکی دیگه بخرید.

پیشنهاد می کنم که سل های باتری تون رو تغییر بدید تا قابلیت ماشین تون رو حفظ کنید. اخرین نکته اینکه باتری تون باید به طور کامل قبل از شروع مسابقه شارژ بشه.

چن تا نکته کوچیک و موثر

پیشنهاد دیگه اینکه تایرهاتون رو عوض کنید و از لاستیک هایی استفاده کنید که گریپ بیشتری داشته باشن. تایرهای نرم در خاک کم، تایرهای متوسط در هوای خشک و تایرهای سفت مناسب هوای گرم هستند.

وزن ماشین تون رو از طریق عوض کردن بخش های سنگین با آلومینیوم یا گرافیت کاهش بدید. زیانش البته از دست دادن کشندگی لاستیک هاس.

برای اینکه چنین چیزی اتفاق نیفته، حتما وزن جلوی ماشین رو حفظ کنید تا پایداری مدل تون هنگام حرکت در سرعت های بالا حفظ بشه. محفظه عقب ماشین تون رو باز بزارید تا هوای گیر کرده داخل ماشین بتونه خارج شه و به شتاب گیری ماشین تون کمک بشه.

تمرین و تمرین

هم خودتون خیلی تمرین کنید و هم اینکه از ی نفر که از شما حرفه ای نکات جدید رو یاد بگیرید. خیلی نرم ماشین تون رو برونید، سعی کنید شتاب بگیرید و خیی اهسته ترمز رو استفاده کنید.

منبع: سایت rctopgeek.com